Μέγας Βασίλειος Το λιοντάρι του Χριστού

 

den-eisai-monos-home

Εσύ δεν είσαι πλεονέκτης; Δεν είσαι άρπαγας; Δεν κρατάς για τον εαυτό σου όσα σου δόθηκαν για να τα διαχειρισθείς προς όφελος όλων; Αυτός που γδύνει τον ντυμένο θα ονομαστεί λωποδύτης αλλά αυτός που δεν ντύνει τον γυμνό μήπως δεν αξίζει αυτή την ονομασία; Το ψωμί που αποθηκεύεις είναι του πεινασμένου, τα ρούχα που συσσωρεύεις είναι του γυμνού, τα παπούτσια που τα’ χεις και σαπίζουν είναι του ξυπόλυτου, τα λεφτά που θάβεις για να μη στα κλέψουν είναι του φτωχού. Είναι τόσοι αυτοί που αδικείς όσοι αυτοί που θα μπορούσες να βοηθήσεις.

                                                           Μέγας Βασίλειος

Ο «Μέγας Βασίλειος – Το λιοντάρι του Χριστού» είναι το 5ο επεισόδιο της σειράς «Δεν είσαι μόνος».

Η ταινία είναι ένα οδοιπορικό σε τόπους θαμμένους μέσα στη λήθη. Βασικό εύρημα του σεναρίου είναι οι ημερολογιακές καταγραφές ενός μοναχού που έζησε τον 4ο αιώνα, μέσα από τις οποίες πληροφορούμαστε για τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της εποχής, την κοινωνική κατάσταση, τον αγώνα της εκκλησίας να ξεκαθαρίσει το τοπίο από τις αιρέσεις και να εδραιωθεί. Βασική μορφή εκείνης της περιόδου είναι ο Μέγας Βασίλειος, τα κείμενα του οποίου ακούγονται στην ταινία.

Ο Μέγας Βασίλειος, «Το λιοντάρι του Χριστού» όπως τον αποκαλούσαν, πολέμησε τις αιρέσεις, αντιτάχθηκε στις αυθαιρεσίες της εξουσίας, πρόσφερε τεράστιο κοινωνικό έργο. Στο μεγάλο λιμό ο κόσμος πέθαινε από την πείνα, η εκμετάλλευση οργίαζε, ο Μέγας Βασίλειος βγήκε στους δρόμους φωνάζοντας: «Τα παιδιά, πεθαίνουν τα παιδιά», στυλίτευσε τους μαυραγορίτες και μερίμνησε για όλα τα παιδιά, χριστιανών, εβραίων και ειδωλολατρών χωρίς καμιά διάκριση. Έδωσε όλη του την περιουσία και έχτισε την Βασιλειάδα, το πρώτο γνωστό στην ιστορία κοινωνικό ίδρυμα. Μια ολόκληρη πολιτεία με ορφανοτροφεία, γηροκομεία, λεπροκομεία, νοσοκομεία που φιλοξενούσε 30.000 ανθρώπους. Υπερασπίστηκε την ελληνική παιδεία γιατί πίστευε ότι έχει πολλά θετικά στοιχεία τα οποία δεν βρίσκονται σε αντίθεση με την χριστιανική θέση.

Ο Μέγας Βασίλειος είναι μια τεράστια μορφή της χριστιανικής εκκλησίας, ένας φάρος που το φως του είναι τόσο δυνατό ώστε να φωτίζει και τις δικές μας μέρες. Πίστευε ότι η εκκλησία πρέπει να αγκαλιάσει όλα τα έθνη και τους πολιτισμούς, όλους τους ανθρώπους: στους κόλπους της εκκλησίας δεν υπάρχουν άντρες και γυναίκες, ελεύθεροι και δούλοι, οι κοινωνικές διακρίσεις έχουν καταργηθεί, και αυτό ήταν το πιο δυνατό στίγμα στο έργο του Μεγάλου Βασιλείου. Αυτό που αναζητά σήμερα ο κόσμος και έχει ανάγκη να δημιουργηθεί, υπήρχε στην έρημο της Καππαδοκίας πριν από χιλιάδες χρόνια.

Τελειότατη κοινωνία ονομάζω αυτήν, όπου έχει καταργηθεί η ιδιοκτησία, έχουν εκλείψει οι προσωπικές διαφορές και έχουν εξαφανιστεί οι έριδες και οι φιλονικίες. Είναι η κοινωνία όπου όλα είναι κοινά. Οι πολλοί είναι ένας και αυτός ο ένας δεν υπάρχει μόνος του, αλλά ζει μέσα στους πολλούς.

                                    Μ. Βασιλείου, Ασκητικές Διατάξεις

 Τα γυρίσματα της σειράς πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα (Αστυπάλαια, Μακεδονία, Ήπειρος, Μετέωρα, Αίγινα, Λουτράκι, Θήβα, Μήλος, Κως, κ.α), την Τουρκία (Κωνσταντινούπολη, Καππαδοκία, Αντιόχεια, Μυρσίνη κ.α.), την Ιταλία, τη Γαλλία, τη Σκωτία, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Συρία.

Σκηνοθεσία: Μαρία Χατζημιχάλη-Παπαλιού

Μοντάζ: Γιάννης Τσιτσόπουλος

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Βαγγέλης Κουλίνος

Πρωτότυπη μουσική: Μάριος Αριστόπουλος

Σενάριο: Λένα Βουδούρη

Αφήγηση: Κώστας Καστανάς

Έρευνα:

π. Γεώργιος Μεταλληνός, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

Ιόλη Καλαβρέζου, Dumbarton Oaks Καθηγήτρια της Ιστορίας της Βυζαντινής Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Harvard, Η.Π.Α.

Κωνσταντίνος Κορναράκης, Επίκουρος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

Ανδριάνα Ζέπου, Θεολόγος

Γιώργος Τσούπρας, Καθηγητής Θεολογίας

Συμμετοχή: Κωνσταντίνος Κορναράκης, Επίκουρος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *